Wiąz czerwony (Slippery Elm) jest charakterystycznym dla obszarów Ameryki Północnej drzewem, dożywającym nawet 200 lat, którego kora szeroko wykorzystywana jest w przypadku zaburzeń układu trawiennego.
Kora wiązu czerwonego jest źródłem skrobi i śluzu, który wykazuje działanie łagodzące ochronne wobec błon śluzowych, w szczególności tych, które znajdują się w obrębie układu pokarmowego. Surowiec ten stosowany jest w medycynie tradycyjnej w przypadku stanów zapalnych i owrzodzeń żołądka i dwunastnicy, zgagi, biegunki, drobnych ran i oparzeń, a także w przypadku dolegliwości bólowych gardła. Ponadto wiąz czerwony stosowany jest w przypadku schorzeń układu moczowego – wykazuje działanie przeciwbakteryjne, przeciwdziałając infekcjom, a także redukuje objawy związane z obecnością bakterii, takie jak pieczenie czy bolesność.
Do bioaktywnych składników wchodzących w skład śluzu należą głównie: heksozy, pentozy, metylopentozy oraz poliuronidy. Wykazano także obecność m.in. garbników, fitosteroli, szczawianu wapnia, seskwiterpenów, flawonoidów i kwasu salicylowego.
Suplementacja preparatów, w skład których wchodzi kora wiązu czerwonego zalecana jest m.in. w przypadku schorzeń układu pokarmowego (zgaga, podrażnienia gardła i przełyku, dyskomfort trawienny, biegunka, zaburzenia perystaltyki), a także infekcji układu moczowego.