Shilajit (mumio) to substancja, którą wytwarza przyroda. Powstaje jako efekt humifikacji prastarych roślin, jest gęsta, kleista i smolista. Barwą i konsystencją przypomina żywicę, z tym, że można ją znaleźć nie na drzewach, a na skałach. Głównym obszarem jej występowania są Himalaje. Co ciekawe, mumio jest jadalne. Rdzenni mieszkańcy Nepalu włączają je do swojej codziennej diety i podają nawet małym dzieciom. Oprócz tego w tradycyjnej medycynie indyjskiej powszechnie wykorzystuje się je w celach leczniczych. Nazwę Shilajit tłumaczy się jako „zdobywca gór i pogromca słabości”.
Bogactwo składników aktywnych
Mumio jest cenione przede wszystkim ze względu na swój skład chemiczny. Jak donoszą naukowcy mumio zawiera ponad 85 minerałów w doskonale przyswajalnej przez ludzki organizm, jonowej formie. Ponadto można w nim znaleźć witaminy (A, C, witaminy z grupy B), fosfolipidy, aminokwasy, polifenole i sterole roślinne. Istotną grupę substancji stanowią aktywne biologicznie triterpeny i kwasy humusowe, zwłaszcza kwasy fulwowe i huminowe. Wspólnie tworzą one unikalną kompozycję składników, które korzystnie wpływają na organizm człowieka i wspomagają jego prawidłowe funkcjonowanie.
Właściwości Shilajit
Medycyna ajurwedyjska traktuje mumio jako środek leczniczy. Podkreśla się, że wspomaga ono czynności układu moczowego i promuje prawidłowe funkcje układu odpornościowego. Ponadto korzystnie wpływa na metabolizm węglowodanów oraz lipidów i może przyczyniać się do utrzymania optymalnej masy ciała. O mumio pozytywnie mówi się również w kontekście wpływu na rozrodczość i regulację cyklu menstruacyjnego. Oprócz tego substancja ta może dawać efekt odmładzający i wspiera funkcje mentalne.
Czy mumio jest bezpieczne?
Mumio ma wysoki profil bezpieczeństwa. W niektórych regionach świata stanowi powszechny element diety, który spożywają nawet dzieci. Specjaliści zwracają jednak uwagę, że preparaty z niepewnych źródeł mogą zwierać podwyższony poziom szkodliwych metali ciężkich, zwłaszcza arsenu. Wybierając mumio warto zwrócić uwagę na czystość surowca i zawartość kwasów fulwowych.
Jak stosować mumio?
Najwygodniej jest wybrać mumio w kapsułkach. Standardowo stosuje się dawki od 250 mg do 500 mg dziennie. Wyższe nie wydają się być szkodliwe czy toksyczne, ale też nie ma podstaw do tego, by sądzić, że będą bardziej pomocne.