Pokrzywa zwyczajna (Urtica dioica) występuje na całej kuli ziemskiej (za wyjątkiem strefy tropikalne), rozpowszechniona w Polsce, jako roślina przydrożna. Surowcem leczniczym są liście pokrzywy (Folium Utricae) , a także korzeń pokrzywy (Radix Utricae), mające różne działania. Liście pokrzywy zawierają kwasy organiczne (m.in. kwas mrówkowy zlokalizowany we włoskach parzących, chlorogenowy, szczawiowy i inne), flawonoidy, fitosterole, garbniki, karotenoidy, śladowe ilości olejków eterycznych, chlorofil, witaminy (z grupy witamin B, witaminy C i K, kwas pantotenowy, prowitaminę A), mikroelementy (bor, krzem, mangan, miedź, potas, tytan, wapń i żelazo), aminy biogenne (serotoninę, tryptaminę, acetylocholinę), kumaryny, triterpeny. W liściach umiejscowione są aktywatory pobudzające tworzenie związków zapobiegających chorobom nowotworowym (interferonu i antygenów wirusowych). Zawartość rozpuszczalnej krzemionki wpływa na stan tkanki łącznej. Preparaty w liścia pokrzywy pobudzają przemianę materii, wykazują działanie antytoksyczne oraz działanie przeciwzapalne, przeciwcukrzycowe i wspomagające trzustkę, ograniczające biegunki. Wyciąg wodny z liścia pokrzywy wspomaga proces tworzenia czerwonych ciałek krwi (erytrocytów). Ma działanie diuretyczne (pozwalające na pozbywanie się nadmiarów płynów i kształtowanie się prawidłowej sylwetki) w związku z czym wykorzystuje się go w suplementach diety m.in. odchudzającej). Stosowany jest z wyciągiem ze skrzypu polnego i witaminami z grupy B, w produkcji kosmetyków wpływających korzystnie na stan owłosienia, skóry i paznokci.
Dawkowanie: 200 – 400 mg/24h
Zob. także – Pokrzywa zwyczajna (Urtrica dioica)
Korzeń pokrzywy (Urtricae Radix)