Glukomannan to rozpuszczalny w wodzie polisacharyd obecny w ścianach komórkowych niektórych gatunków roślin (m.in. Amorphophallus konjac). Jego struktura chemiczna jest mało skomplikowana – dominująca część to prosty łańcuch z małą ilością rozgałęzień oraz jednostkami β-D-glukozy i β-D-mannozy, wraz z przyłączonymi grupami acetylowymi. Przeważają w nim wiązania β-1,4. Amylaza obecna w ludzkiej ślinie nie jest zdolna do ich rozszczepienia, dlatego po spożyciu glukomannan w praktycznie niezmienionej formie trafia do okrężnicy i dopiero tam jest rozkładany przez bakterie jelitowe.
Glukomannan ma wysoką masę cząsteczkową i cechuje się silnymi właściwościami higroskopijnymi. Szacuje się, że może wchłonąć ilość wody, która 50-krotnie przewyższa jego wagę. Szybko pęcznieje w żołądku, spowalnia wchłanianie treści pokarmowej i daje pożądane uczucie sytości. Sprzyja stabilizacji poziomu cukru we krwi, może także przyczynić się do obniżenia stężenia cholesterolu. Podobnie jak inne formy błonnika pobudza perystaltykę jelit i promuje regularność wypróżnień.
Glukomannan jest popularnym składnikiem suplementów ukierunkowanych na kontrolę apetytu i redukcję masy ciała.
Dawkowanie: brak norm jednostkowego spożycia.
Najczęściej rekomenduje się dawki od 1 do 5 g przyjmowanych raz lub dwa razy dziennie, na około godzinę przed posiłkiem.