Naturalny doping mózgu #2 

Kontynuujemy artykuł na temat naturalnych substancji, usprawniających pracę mózgu. W pierwszej części przedstawiliśmy 8 aktywnych związków, które są głównymi stymulantami dla pracy mózgu.

1. Witamina C

Większość tego co słyszymy o tej witaminie dotyczy jej roli w niszczeniu wirusów i bakterii, a nikt nie mówi o tym, że ona ma znaczenie bardzo istotne, a nawet kluczowe dla funkcjonowania mózgu. Najwcześniejszymi objawami deficytu witaminy C są zmieszanie i depresja. Jest to substancja bardzo bezpieczna i na wiele sposobów niezmiernie dobroczynna zarówno dla ciała jak i dla mózgu. W mózgu witamina C nagromadzona jest w wielkich ilościach. Witamina polepsza funkcje poznawcze, na co pokazują lepsze wyniki IQ u dzieci w normie i u dzieci z zespołem Downa. Inne badania wskazują również polepszoną czujność. Hoffer i Osmond wykazali, że witamina C jest również efektywna w leczeniu schizofrenii.

W 1963 r. Milner zuważył statystycznie znaczącą poprawę zespołu objawów depresyjnych, maniakalnych i paranoidalnych, jak również poprawę w całościowym funkcjonowaniu osobowości przy stosowaniu wysokich dawek witaminy C u pacjentów psychiatrycznych. W książce "The Healing Factor : Vitamin C Against Disease" można poczytać o tym, że witamina C chroni organizm przed substancjami domniemywanymi jako przyczyny niektórych przypadków autyzmu. W 1966 Van der Kamp opublikował rzadko dziś cytowaną, ale ważną pracę, w której podawał, że aby osiągnąć poziom nasycenia, dorośli mężczyźni chorzy na schizofrenię potrzebowali od 36 do 48 gramów witaminy C dziennie, podczas gdy mężczyźni z grupy kontrolnej potrzebowali tylko 4 g. Badania dowodzą również, że witamina C powoduje poprawę u pacjentów z depresją oraz chorobą maniakalno-depresyjną.

Jaka jest bezpieczna dawka? Duża…w wypadku zdrowych osób nawet 10-15 g dziennie będzie dobrze tolerowana. Jeżeli zamierzamy stosować duże dawki witaminy C najlepiej używać formy buforowanej (sodium ascorbate), a nie kwas askorbinowy (ascorbic acid).

2. Witaminy z grupy B (NIACYNA B3, B6 I B12 oraz kwas foliowy)

Niedobór witamin z grupy B prowadzi do zaburzeń czucia, nerwowości, uczucia zmęczenia, zaburzenia pamięci, upośledzenie koncentracji uwagi ,bezsenność, nerwobóle, obrzęki, osłabienie mięśniowe itd. i choroby znanej pod nazwą beri-beri, która prowadzi do ekstremalnego osłabienia. Beri-beri jest zespołem zaburzeń układu nerwowego, w którym występują zaburzenia świadomości i widzenia, niedowład mięśni oraz upośledzenie koordynacji ruchów, zaburzenia czucia skórnego . Suplementacja wit. B6 i B3 (Niacyna, kwas nikotynowy) po ok. 100 mg dziennie jest bardzo ważna, ponieważ(wraz z magnezem) biorą udział w wytwarzaniu w mózgu neurotransmitera serotoniny (hormonu szczęścia). Na procesy zapamiętywania i odtwarzania informacji duży wpływ mają również inne witaminy: witamina B1 (zwana również witaminą nastroju), B2, kwas foliowy (niedobór kwasu foliowego, czyli witaminy M, zaliczanej również do grupy witamin , może powodować depresję, bezsenność, nadmierną pobudliwość, upośledzenie pamię­ci i in.), witamina B6, kwas nikotynowy PP.

3. Magnez

Najczęstsza przyczyna nerwic i depresji są niedobory magnezu, które występują bardzo często w naszej diecie. Niedobory się biorą ze zbyt dużej ilości pieczywa w diecie u większości społeczeństwa, które jest pozbawione składników mineralnych, picie zbyt dużej ilości kawy, herbaty, coli i napoi gazowanych, które wypłukują magnez w ekspresowym tempie, unikanie i strach przed tłuszczami – tłuste orzechy i nasiona bogate w magnez, i jeszcze jedną z przyczyn niedoborów jest coraz mniejsza ilość magnezu w produktach, które spożywamy przez wyjałowienie gleb. Pierwszymi objawami niedoborów tego pierwiastka są: utrata witalności, złe samopoczucie, budzenie się bez energii, a w dalszej kolejności przychodzi nerwica, depresja i zwiększenie stężenie kortyzolu we krwi (hormon stresu). Magnez ma pozytywny wpływ na układ nerwowy co przejawia się lepszą koncentracją i mniejszą podatnością na stres. 99% magnezu w organizmie powinno się znajdować wewnątrz komórek, a podniesiony poziom magnezu w osoczu krwi jest proporcjonalny do intensywności depresji -przejście magnezu z wewnątrz komórek na zewnątrz i do osocza występuje w depresji, z tej przyczyny badania laboratoryjny często mogą mylić lekarzy.

Pierwsze badania nad depresją u ludzi chorych na depresję z zastosowaniem siarczanu magnezu obyło się w 1921 roku, ludzie zaczęli dobrze spać i byli zrelaksowani w 220 przypadkach spośród 250 leczonych.

W 2009 roku norwescy uczeni (The Hordaland Health Study in Western Norway) badali powiązanie powstania depresji z niedoborem magnezu. Badania wykazały, że stosowanie 150-300 mg magnezu przed każdym posiłkiem i przed snem powodowało łagodzenie stanów depresyjnych w wielu wypadkach, a nawet całkowite wyjście z depresji.

Nasze zapotrzebowanie na ten pierwiastek wynosi co najmniej 300 mg na dobę u osób poddanych silnemu stresowi (np. nerwicowcy), sportowcy czy ludzie pijący dużo kawy mają znacznie większe zapotrzebowanie nawet do 1000 mg na dzień.

Magnez nie przyswoi się, jeśli nie ma odpowiedniego stężenia witaminy D w organizmie. A także brak bilansu pomiędzy magnezem, a wapniem prowadzi do powstania stanów depresyjnych. Niedobory magnezu wraz z witaminą D prowadzi do powstania hipokalcemii, która swoją drogą powoduję spadek stężenia wapnia we krwi. Objawy: skurcze powiem, drganie powiem, skurcze kończyn, wypryskami, zaburzeniami psychicznymi jak: stany lękowe, depresje, neurologiczne: pląsawica i parkinsonizm. A więc kolejnym punktem jest wapń, witamina D i ich rola w powstaniu depresji i jej zapobieganiu.

4. Wapń

Uważać trzeba na równowagę pomiędzy magnezem a wapniem. „Imbalans” pomiędzy tymi dwoma pierwiastkami prowadzi do depresji. Niedobór magnezu w połączeniu z nadmiarem wapnia w żywności doprowadza do nierównowagi tych minerałów we wszystkich tkankach, a szczególnie w dwu aktywnych: serce i mózg. W mózgu nadmiar wapnia i niedobór magnezu w stanie stresu powoduje, że neurony przekazują więcej wapnia przez synapsy niż jest to wymagane dla dobrego zdrowia psychicznego. Nie zrozumcie mnie źle, wapń jest bardzo ważnym w stanach depresyjnych, iż niedobory również prowadzą do zaburzeń układu nerwowego, stanów łękowych i depresyjnych. Właściwa podaż wapniu zwiększa funkcję poznawcze, umysłowe, zwiększa odporność i efektywność metabolizmu, wspomaga detoks. Wapń jest nieodzowny do sprawnego funkcjonowania układu nerwowego (wyzwalanie pobudzenia neuronu) i aktywności wielu enzymów. Wapń blokuje wchłanialność magnezu i cynki, a więc suplementacje tymi pierwiastkami trzeba rozdzielić .Wapń najlepiej przyjmować w pierwszej połowie dnia, a magnez bliżej godzin wieczornych. Dawkowanie wapniu dla osób dorosłych i młodzieży od 1000 mg – 1500 mg.

5. Miedź, Mangan, Żelazo oraz Jod.

Są to składniki uczestniczące w procesach biochemicznych zachodzących w neuronach. Ich niedobór powoduje zaburzenia pamięci i logicznego myślenia oraz kojarzenia.

Mangan jest naturalnym antyoksydantem (przeciwutleniaczem). Niedobór manganu powoduje zahamowanie wzrostu i rozwoju, nerwobóle, drgawki, drżenie, zaburzenia w krzepnięciu krwi, zmiany zwyrodnieniowe w kościach, tkance łącznej właściwej i mięśniowej, osteoporozę. Dawka lecznicza dzienna manganu wynosi 3-5 mg. Wapń i fosfor hamują wchłanianie manganu więc suplementację trzeba rozdzielać.

Miedź w śladowych ilościach jest stałym składnikiem organizmu człowieka. Zapotrzebowanie dzienne na miedź wynosi 1-2 mg (wg. niektórych fizjologów 2-3 mg). Nadmiar, jak i niedobór miedzi są szkodliwe dla zdrowia. Cynk i miedź działają wobec siebie antagonistycznie. Nadmiar cynku powoduje spadek poziomy miedzi w organizmie. Fruktoza i wielkie dawki witaminy C powodują obniżenie poziomy miedzi w ustroju.

Żelazo to składnik ferro protein, wchodzi w skład hemoglobiny. Organizm człowieka dorosłego zawiera 4-5 g żelaza. Niektóre z objawów niedoboru są: bezsenność, uczucie zmęczenia, zaburzenia koncentracji i zapamiętywania itd.

Jod jest niezbędny do prawidłowego funkcjonowania gruczołu dokrewnego – tarczycy . W normalnych warunkach dobowe zapotrzebowanie człowieka na jod jest pokrywane w pokarmach i wynosi około 0,1-0,2 m. Z powodu niedoboru jodu w pokarmach, wodzie i powietrzu u dzieci może rozwinąć się prołectwo endemiczne. Zahamowanie rozwoju umysłowego często wiąże się z wolem endemicznym, któremu towarzyszy zahamowanie wzrostu, rozwoju fizycznego i głuchoniemota.

6. Cynk i Selen

Cynk – jest biopierwiastkiem istotnym dla procesu zapamiętywania. Niedobór cynku objawia się osłabieniem procesów intelektualnych i zaburzeniami percepcji wrażeń oraz spowolnieniem neurotransmisji w mózgu, jest niezbędnym mikroelementem do przebiegu pobudzenia psychicznego, poprawienia procesu uczenia, zapamiętywania oraz koncentracji umysłowej. Dzienne zapotrzebowanie u młodzieży i dorosłych osób 15-20 mg. U osób aktywnych fizycznie zapotrzebowanie wzrasta nawet do 150 mg, iż dużo cynku się traci podczas pocenia się, ciężkiej pracy fizycznej, uprawiania sportu. Cynk wykazuje też działanie przeciwwirusowe i przeciwbakteryjne.

Selen - poprawia nastrój i zmniejsza uczucie niepokoju, najbardziej odczuwają pozytywne działanie tego pierwiastka osoby które miały jego obniżony poziom. Selen jest też przeciwutleniaczem, antyseptykiem, środkiem przeciwzapalnym, przeciwalergicznym, przeciwnowotworowym, odtruwającym, immunostymulującym i przeciwtrądzikowym pierwiastkiem.Niedobór selenu sprzyja powstawaniu depresji, miopatii, zwapnienia mięśni, zaburzeń skurczu mięśnia sercowego, zwyrodnieniom naczyń krwionośnych, spadek stężenia T3 i T4 (tyroksyny) tarczycowych. Zalecane dawki wynoszą do 100 mcg na dobę, przy niedoborach mogą być podwyższone do 300 mcg. Spożywać należy najlepiej równocześnie z tranem (olej z wątroby ryb dorszowych: 1 łyżka 1 raz dziennie), witaminę E (400 iu) oraz cynkiem.

Artykuł opublikowany ze strony: http://z-julia-pod-prad.pl  za zgodą autora: Julia Cichaczewska