Psyllium Husk – korzyści zdrowotne dzięki suplementacji 

Psyllium Husk jest rozpuszczalnym błonnikiem znanym przede wszystkim ze swojej zdolności do leczenia zaparć. Ale uwierzcie nam, regulacja wypróżnień to nie wszystko co ta roślina ma nam do zaoferowania. W poniższym artykule postaramy się przybliżyć Wam mnogość korzyści zdrowotnych, które może zapewnić Psyllium Husk, potencjalne efekty uboczne oraz porady dotyczące stosowania.

Psyllium to zioło, które rośnie właściwie na całym świecie. Najczęściej spotykane jest w Indiach, które są dziś największym producentem Psyllium Husk. Jest również określane jako Isabghol (Ispaghol w Pakistanie), wywodzący się z sanskryckich słów "bol" i "ghol", co oznacza "koński kwiat". Całe ziarna są używane w tradycyjnej irańskiej medycynie od setek lat.

Nasiona (ich wewnętrzna część)zawierają mnóstwo skrobi i kwasów tłuszczowych, dzięki czemu są doskonałym naturalnym dodatkiem do pasz dla zwierząt. Zewnętrzna warstwa (łuska) natomiast może być zmielona na galaretowatą, bezbarwną, pełną błonnika postać śluzu. W tej wersji Psyllium Husk jest najbardziej przyjazne naszym jelitom i gwarantuje najwięcej prozdrowotnych korzyści [1].

Jego żelowy charakter sprawia, że ​​jest popularnym dodatkiem do żywności, aby uzyskać pożądaną, gęstą teksturę [1].

Psyllium Husk składa się głównie z węglowodanów (85%), a pozostałe 15% składa się z tłuszczy, popiołu roślinnego i białka [1].

Część węglowodanowa zawiera dwa razy więcej nierozpuszczalnego błonnika (celulozy, hemicelulozy, ligniny) niż rozpuszczalnego, z których oba są niezbędne dla korzyści płynących z Psyllium Husk.

• Rozpuszczalny błonnik: żelopodobna substancja, która łatwo absorbuje wodę, co ułatwia jej wydalenie,
• Nierozpuszczalny błonnik: składa się z niestrawnej, odpornej na wodę, substancji roślinnej [2]

Jak właściwie działa Psyllium Husk?

Sucha, włóknista struktura Psyllium Husk wciąga wodę do jelita, pobierając ją ze środowiska o wysokiej wilgotności.

• Rozpuszczalna część łatwo wchłania wodę. Dzięki zaabsorbowanej wodzie – rozszerza się w jelitach. Ma to podwójny wpływ: po pierwsze dochodzi do zmiękczanie stolca, a po drugie jelita zostają pobudzone do bardziej intensywnej pracy.
• Nierozpuszczalne włókno nie jest chłonne, ale nadal pomaga wciągnąć wodę do jelit i fizycznie stymuluje przepływ treści pokarmowej. Zwiększa także objętość, przyczyniając się do formowania bardziej zwartego stolca.

Jest to mechanizm, z którego najlepiej znana jest Psyllium Husk, ale nie jest to jej jedyne działanie. Wiąże się również z receptorami muskarynowymi i 5-HT4, co jeszcze bardziej przyczynia się do działania przeczyszczającego opisanego powyżej.

Może również blokować kanały wapniowe podczas aktywacji szlaku NO-cGMP, z połączonym efektem zmniejszonej stymulacji jelit. Może to wyjaśniać jego paradoksalną zdolność do leczenia zaparć i biegunek jednocześnie.

W poniższym artykule będziemy posługiwać się skrótami:

RTC – randomizowana próba kontrolna

SB-RTC – pojedyncza ślepa randomizowana próba kontrolna

DB-RTC – podwójnie ślepa randomizowana próba kontrolna

Korzyści zdrowotne wynikające z suplementacji Psyllium Husk

1) Psyllium Husk leczy uporczywe zaparcia

Stwierdzono, że dodanie Psyllium Husk do diety zmniejsza zaparcie przez wciąganie i wchłanianie wody podczas przechodzenia przez jelita. To powoduje, że stolec mięknie i rozszerza się, co ułatwia poruszanie się, jednocześnie stymulując normalny pasaż trawienny [3].

W wielu badaniach na ludziach (prowadzonych na grupach do 15 pacjentów w jednym badaniu), Psyllium Husk znacząco zmniejszyła czas przejścia stolca i zwiększyła zarówno masę, jak i względną miękkość stolca.

Osiągnięto to bez zakłócania wchłaniania składników odżywczych [4].

Ponadto, w podwójnie ślepych badaniach obejmującym 170 pacjentów, babka płeszkowa (Psyllium Husk) okazała się skuteczniejsza w leczeniu uporczywych zaparć niż dokuzynian sodu(środek do zmiękczania stolca powszechnie stosowany w placówkach służby zdrowia) [5].

Badanie na szczurach wykazało, że psyllium było bardziej skuteczne niż celuloza (nierozpuszczalne włókno występujące w większości roślin) w podnoszeniu wilgotności stolca, prawdopodobnie ze względu na zawartość rozpuszczalnego włókna, które jest odporne na fermentację [6].

2) Psyllium Husk może złagodzić biegunkę

Psyllium Husk może także złagodzić biegunkę, co może wydawać się dziwne, biorąc pod uwagę jej sprawdzoną rolę w redukcji zaparć [7].

W 2 badaniach na ludziach (z 39 osobami), Psyllium Husk zwiększała czas przejścia stolca i poprawiało konsystencję stolca u pacjentów z biegunką. W tych samych badaniach u pacjentów z zaparciami skrócono czas przejścia stolca przez jelita [8].

Podczas, gdy mechanizm kontrolowania biegunki jest mniej zrozumiały, to badanie na żywych myszach może rzucić na niego nieco światła:

• Psyllium Husk leczy zaparcia u myszy. Stymuluje również receptory muskarynowe i 5-HT4 jelit, które dodatkowo aktywowały ich pracę.
• Po podaniu Psyllium Husk myszom z biegunką czas tranzytu został spowolniony, a konsystencja stolca poprawiła się. Zmieniły się także ścieżki receptorowe u tych myszy, w szczególności blokując kanały jonowe wapnia i aktywując szlaki NO-cGMP, które łączą się w celu zahamowania aktywności jelit [9].

Mając to na uwadze, można myśleć o Psyllium Husk jako "regulacyjnym" włóknie zamiast ściśle przeciwbiegunkowym lub przeciw zaparciom. To sprawia, że ​​jest to doskonała opcja dla pacjentów z zespołem jelita drażliwego, którzy często mają biegunkę i zaparcia naprzemiennie.

W randomizowanym, kontrolowanym badaniu pilotażowym oceniano działanie Psyllium Husk u 60 pacjentów z rakiem, z biegunką wywołaną napromienianiem, wykazując zarówno zmniejszenie częstości występowania biegunki, jak i nasilenia objawów [10].

Czasami biegunka jest nieuniknionym efektem ubocznym innego leku. Pacjenci z niewydolnością wątroby mogą mieć uszkodzenie mózgu (spowodowane przez wątrobę), gdzie amoniak gromadzi się we krwi i powoduje zmieniony stan psychiczny. Jest to leczone laktulozą, która może powodować intensywne biegunki [11].

Randomizowane badanie krzyżowe 8 pacjentów wykazało, że Psyllium Husk opóźnia opróżnianie żołądka i zmniejsza szybkość tranzytu jelitowego, prawdopodobnie z powodu słabej fermentacji Psyllium Husk w porównaniu z innymi włóknami [12].

3) Psyllium Husk może obniżyć poziom cukru we krwi

Wiele rodzajów błonnika ma zdolność obniżenia poziomu cukru we krwi [13].

W wielu RCT z podwójną i pojedynczą ślepą próbą (z 125 osobami) Psyllium Husk znacząco zmniejszał zarówno poziom cukru we krwi na czczo, jak i po posiłku, zmniejszał skoki insuliny i redukował wchłanianie glukozy, z obniżeniem poziomu HbA1c [14].

Podobne wyniki zaobserwowano w metaanalizie 7 badań na 378 pacjentach, w tym 3, które były randomizowane i ślepe [15].

W małym DB-RCT (49 pacjentów), Psyllium Husk nie tylko poprawiała poziom cukru we krwi na czczo i poziom HbA1c, ale zwiększała tolerancję pacjenta na metforminę (bardzo popularny lek doustny w leczeniu cukrzycy typu 2) [16].

Ważne jest, aby pamiętać, że te wyniki zostały osiągnięte, gdy Psyllium Husk została skonsumowana z posiłkami.

4) Psyllium Husk może pomóc w utracie wagi

Psyllium Husk może być w stanie wesprzeć ludzi w utracie wagi poprzez zwiększenie poczucia sytości [17].

W 200-osobowym badaniu DB-RCT spożywanie Psyllium Husk z posiłkami zwiększało uczucie pełności i zmniejszało subiektywne odczuwanie głodu, powodując utratę wagi (około 10 funtów, czyli mniej więcej 6 kg) [18].

Mechanizm, który za tym stoi, może wyjaśnić małe badanie RCT z udziałem 12 pacjentów, którzy stwierdzili, że psyllium opóźnia opróżnianie żołądka, co prawdopodobnie przyczynia się do zwiększenia pełności i zmniejszenia apetytu [19].

Inne potrójne ślepe badanie z udziałem 17 kobiet wykazało te same zmiany w poczuciu sytości i apetycie i odkryło, że osoby przyjmujące Psyllium Husk zmniejszają dzienne spożycie tłuszczu [20].

Przyjmowanie Psyllium Husk wiąże się nie tylko z utratą wagi. Kolejne podwójne badanie RCT z 72 pacjentami wykazało, że przyjmowanie PH zmniejszyło BMI i całkowity procent tkanki tłuszczowej. W badaniu zauważono, że chociaż osiągnięto to jedynie dzięki Psyllium Husk, połączenie jej ze zdrową dietą dawało lepsze rezultaty [21].

5) Psyllium Husk może obniżyć poziom cholesterolu 

Przyjmowanie Psyllium Husk może poprawić ogólny profil cholesterolu [22].

Dwie RCT (w tym podwójnie ślepa próba z udziałem 25 osób) wykazały niższe poziomy cholesterolu całkowitego i cholesterolu LDL, ze wzrostem HDL u osób przyjmujących PH [23].

Zostało to ponownie zaobserwowane w metaanalizie (21 badań RCT i łącznie 1030 pacjentów), chociaż odnotowano, że zmniejszenie stężenia cholesterolu całkowitego nastąpiło szybciej niż spadek LDL. Wskazano również, że efekty mogą zależeć od dawki i czasu suplementowania[R].

Wpływ Psyllium Husk na cholesterol może być wyjaśniony częściowo przez małe badanie RCT 20 pacjentów, którzy stwierdzili obniżone poziomy LDL i zwiększone wytwarzanie kwasu żółciowego po leczeniu psyllium [24].

Wytwarzanie kwasu żółciowego i późniejsze jego wydalanie jest główną metodą eliminacji cholesterolu z krwi [25].

W niewielkim badaniu RCT z pojedynczą ślepą próbą badano wpływ Psyllium Husk u 45 nastoletnich mężczyzn zagrożonych rozwojem zespołu metabolicznego. Nie tylko zaobserwowali oni poprawę w profilach cholesterolu, ale nastąpiła poprawa ogólnego składu ciała / rozłożenia tkanki tłuszczowej w organizmie [26].

6) Psyllium Husk może obniżyć ciśnienie krwi

Psyllium Husk może pomóc w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi. Jedno niewielkie badanie z udziałem 36 osób wykazał, że spożywanie błonnika i białka zapewnia dodatkowe zmniejszenie ciśnienia skurczowego, średnio o 5,9 mmHg w obu przypadkach. Odkrycia te były niezależne od wieku, płci, zmiany masy ciała, spożycia alkoholu [27].

W badaniu na szczurach skłonnych do nadciśnienia wywołanego solą stwierdzono mniejszy wzrost ciśnienia krwi, gdy do diety dodawano Psyllium Husk i założono, że było to spowodowane zdolność PH do wydalania większej ilości sodu wraz ze stolcem[28].

Chociaż było to badanie na szczurach, jest to ważna kwestia, ponieważ pacjenci z niewydolnością serca są bardzo wrażliwi na dietę bogatą w sól, często kończą na pogotowiu po wakacjach. Ten wzrost jest skorelowany z przejadaniem się podczas urlopu, stresem emocjonalnym i zmniejszonym wysiłkiem fizycznym. Podczas gdy dbałość o dietę jest najlepszą prewencją zaburzeń ciśnienie krwi, Psyllium Husk może ograniczyć niektóre uszkodzenia [29].

Wykazano, że samo Psyllium Husk początkowo obniża ciśnienie skurczowe i rozkurczowe. Zdrowa dieta natomiast wywiera trwałe efekty i powodowała większą poprawę ciśnienia krwi [30].

Biorąc pod uwagę dane, Psyllium Husk może mieć pomocniczą rolę w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, ale potrzebne są dalsze badania do potwierdzenia tej tezy.

7) Psyllium Husk może leczyć zespół jelita drażliwego i wrzodziejące zapalenie jelita grubego 

Wiemy, że Psyllium Husk odgrywa rolę w leczeniu zarówno biegunki, jak i zaparć, jak wcześniej stwierdzono. Są to również objawy zespołu jelita drażliwego i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego [31].

Jeden badanie z udziałem 28 osób sprawdzało szczegółowo, czy Psyllium Husk odgrywa rolę u pacjentów z zespołem jelita drażliwego, odkrywając, że Psyllium Husk eliminuje objawy i dalej wykazując, że odstawianie Psyllium Husk powoduje nawrót [32].

W kontrolowanej próbie 29 osób z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego w stanie remisji stwierdzono lepszą kontrolę objawów jelitowych za pomocą PH w porównaniu z placebo. Czterech pacjentów nie było w stanie ukończyć badania z powodu nawrotu choroby, zauważając, że trzech było w grupie placebo [33].

8) Psyllium Husk może być anty-amebiczny

Co ciekawe, Psyllium Husk może pomóc zwalczać infekcje amebiczne. Badania w komórkach wykazały, że ekstrakt z PH na bazie wody i ropy naftowej hamował 3 gatunki Entamoeba, w tym histolyticę, która powoduje szeroki zakres objawów u ludzi. Ekstrakt na bazie ropy naftowej wykazał znacznie większe hamowanie wzrostu ameb [34].

9) Psyllium Husk może zapobiegać rakowi jelita grubego

W badaniu szczurów wystawionych na działanie znanych czynników rakotwórczych okrężnicy (rakotwórczy związek chemiczny), Psyllium Husk silnie zmniejsza częstość występowania nowotworów w porównaniu z celulozą [35].

_________________________________________________________________________________________________________________________________________

Bibliografia:

1. https://www.ijsr.net/archive/v4i9/SUB158459.pdf
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21082352
3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10966900
4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9663731
5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7829013
6. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10966900
7. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2831263
8. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/465439
9. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9663731
10. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12221223
11. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17329047
12. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0140673673912944
13. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11480529
14. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21082352
15. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11894282
16. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9459381
17. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/647304
18. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22855914
19. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16154305
20. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20616745
21. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10500014
22. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9747644
23. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/12209371
24. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20959501
25. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16154305
26. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18031592
27. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1398229
28. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7647826
29. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/20727237
30. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9747644
31. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16154305
32. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18985059
33. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1431597
34. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4091928/
35. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22848584
36. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11641293
37. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9886883
38. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27220854
39. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/16151544
40. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2697886
41. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1654592
42. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/2819829
43. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/9747644
44. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/27166077
45. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10944885
46. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18222665
47. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/3829366
48. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/6696210
49. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7998662
50. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1968148
51. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/25157531
52. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/1968148
53. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/647881
54. https://www.uptodate.com/contents/psyllium-drug-information
55. https://www.ijsr.net/archive/v4i9/SUB158459.pdf