T2, czyli dijodotyronina – jakie jest jej działanie? 

Spalacze tłuszczu są bardzo popularną kategorią suplementów. Wizja szybszego spalania tłuszczu dzięki połkniętej kapsułce jest bardzo atrakcyjna, więc nie ma tutaj zaskoczenia. Nie każdy jednak zna działanie poszczególnych składników takich produktów, zwłaszcza gdy mowa o spalaczach z najwyższej półki. Często używanym, choć mało znanym składnikiem jest jeden z katabolitów hormonów tarczycy – T2. Warto poszerzyć wiedzę na temat tej substancji.

O ile T3 i T4 są dobrze znanymi substancjami, to T2 już jest owiane gęstszą mgiełką tajemnicy. Jest to pochodna aktywnego hormonu T3, a konkretniej jest produktem powstałym w procesie dejodyzacji trijodotyroniny. On również wykazuje aktywność biologiczną, naśladując część efektów T3^[1].

W suplementach spotkać możemy dwie formy T2: 3,3-dijodo-l-tyroninę oraz 3,5-dijodo-l-tyroninę. Najczęściej widzimy połączenie obu form lub samą wersję 3,5-T2. Patrząc na nazwy tych substancji można odnieść wrażenie, że różnią się niewiele, jednak efekty jakie przynosi ich suplementacja mocno się różnią. Przyjrzyjmy się charakterystyce obu form T2.

3,3-dijodotyronina (3,3-T2) – Jest produkowany zarówno z T3, jak i rT3. Poziom tego hormonu spada wraz z wiekiem. Jego stężenia są także niższe w ciężkich chorobach, u pacjentów hospitalizowanych oraz po udarach, przy uszkodzeniach mózgu, zawałach mięśnia sercowego, nowotworach złośliwych i w mocznicy. Wyjątkiem są zaburzenia związane z pracą tarczycy: jej nowotwory oraz tyroidektomia i niedoczynność tarczycy, a także przyjmowanie syntetycznej lewotyroksyny^[2] – w tych przypadkach poziom 3,3-T2 jest wysoki. Widać całkiem wyraźną korelację pomiędzy stężeniami 3,3-T2 i T3, które zachowują się podobnie w różnych kondycjach zdrowotnych.

Spadek 3,3-T2 oraz T3 notuje się również podczas anoreksji oraz restrykcji kalorycznych. Wydawałoby się zatem, że suplementacja tą substancją będzie bardzo korzystna podczas redukcji, jednak badania na myszach poddają to w wątpliwość. Niestety, w przeciwieństwie do 3,5-T2 i T3, 3,3-T2 pogarszało tolerancję glukozy i nie wpływało w żaden sposób na tempo metabolizmu, ani na szybkość utraty tkanki tłuszczowej, za to zwiększało apetyt i otłuszczenie wątroby^[4].

3,5-dijodotyronina (3,5-T2) – Jest aktywnym hormonem tarczycy, wbrew powszechnemu przekonaniu, że aktywny jest tylko T3. Podobnie jak 3,3-T2, jego poziom spada podczas restrykcji kalorycznych^[3], tak więc mając na uwadze wspomniane wyżej badania^[4], przyjmując go w czasie redukcji możemy nie tylko podtrzymywać funkcje metaboliczne na normalnym poziomie, ale także notować dodatkowe korzyści.

Obie formy T2 są słabymi, częściowymi agonistami receptorów tarczycowych (TR). W tej kwestii 3,3-T2 jest silniejsze od 3,5-T2^[4]. Nie przekłada się to jednak na efekty metaboliczne, ponieważ w tej kwestii 3,5-T2 dominuje. Wysoka dawka 3,5-T2, podobnie jak T3, w ciągu 4 tygodni powodowała utratę tkanki tłuszczowej, pomimo zwiększenia apetytu i większej podaży kalorii. Zanotowano także spadki poziomu glukozy we krwi, a efekt ten był niezależny od wpływu na wrażliwość insulinową.

Niestety, są też ciemne strony. Obie formy T2 (nawet ta, co nie przyspiesza odchudzania) powodują supresję osi podwzgórze-przysadka-tarczyca, podobnie do leków z T3^[4], aczkolwiek nie w tak dużym stopniu, ponieważ jest to 27% działania T3 w adekwatnej dawce^[6]. Supresja wynika między innymi ze zwiększania aktywności dejodynazy typu 2 w przysadce i podwzgórzu^[5][7], co wpływa na lokalny wzrost stężenia T3. To z kolei hamuje produkcję TSH i ogranicza stymulację gruczołu tarczowego do produkcji T4. Trzeba mieć to na uwadze szczególnie, gdy wyjściowo są z tarczycą jakieś problemy. Należy także zwrócić uwagę na różnice płciowe – obiegowe przekonania głoszą, że u mężczyzn oś ta bardzo sprawnie odzyskuje homeostazę, natomiast kobiety mają z tym znacznie większe problemy. Kolejnym efektem wskazującym na nadmierną aktywność hormonów tarczycy był wzrost masy serca.

Podsumowując, suplementy zawierające 3,5-T2 są jak najbardziej warte uwagi, natomiast drugiej wersji T2 lepiej się wystrzegać. 3,3-T2 nie tylko nie przynosi korzyści, których się po nim oczekuje, ale może zadziałać wręcz przeciwnie, podnosząc apetyt, pogarszając tolerancję glukozy i hamując czynność tarczycy. 3,5-T2 daje dokładnie takie efekty, jakie powinien dawać spalacz tłuszczu – zwiększa zużycie tlenu i przyspiesza metabolizm oraz usprawnia spalanie tłuszczu zapasowego. Stosując preparaty zawierające 3,5-T2 z głową i świadomością korzyści i strat, można efektywnie przyspieszyć walkę o szczupłe ciało.

Referencje:

[1] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5412329/
[2] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4185286/
[3] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/7113605/
[4] https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/apha.12821
[5] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4045230/
[6]
[7] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4045230/