Objawy IBS mogą być spowodowane przez SIBO! Warto to sprawdzić! 

Od lat borykasz się gazami, wzdęciami, biegunką lub innymi podobnymi problemami żołądkowymi? Próbowałeś już każdej diety i wszystkich lekarstw na IBS (zespół jelita wrażliwego), z minimalnym lub żadnym sukcesem? Badania sugerują obecnie, że SIBO (znane również jako przerost bakterii jelita cienkiego) może odpowiadać za aż 78% przypadków IBS. [1]

Ponieważ objawy różnią się w zależności od osoby, kiedyś diagnozowano SIBO u niewielu osób. Teraz lekarze i badacze odkrywają, że schorzenie to jest bardziej rozpowszechnione, niż sądzili, chociaż dokładne liczby nie są znane. Jest to spowodowane tym, że łatwo można przeoczyć SIBO. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o objawach SIBO, jakie testy można przeprowadzić na wykrycie jego obecności i jaką dietę stosować, aby zminimalizować objawy.

Czym jest SIBO?

Przerost bakteryjny jelita cienkiego, czyli SIBO, jest dokładnie tym, co sugeruje nazwa - w jelicie cienkim jest za dużo bakterii [2]. Jelito cienkie to wąska, skręcająca się rurka łącząca żołądek z jelitem grubym lub okrężnicą. Jedzenie miesza się z kwasem żołądkowym w żołądku przed przejściem do jelita cienkiego, gdzie odbywa się większość procesu trawienia i wchłaniania pokarmu. Podczas, gdy bakterie są niezbędne do prawidłowego trawienia, większość naszych bakterii jelitowych znajduje się w okrężnicy. Gdy bakterie migrują wstecz do jelita cienkiego lub rozmnażają się tam z innych przyczyn, może to prowadzić do stresu trawiennego, słabej absorpcji składników odżywczych, a nawet do zespołu nieszczelnego jelita.

Co przyczynia się do powstania SIBO?

Posiadanie zdrowych jelit zależy od wielu czynników i dlatego wiele aspektów wpływa na to, aby ekosystem jelitowy pozostał w równowadze i dobrej kondycji.

Dwie rzeczy, które zakłócają równowagę bakterii jelitowych to niedostateczna ilość kwasu żołądkowego oraz dysmotyczność jelit - stan, w którym coś osłabiło mięśnie jelitowe, więc treści jelitowe nie poruszają się tak, jak powinny. [3] [4]

• APOLLO'S HEGEMONY+ SIBO Support 150 kaps.
  
  Dodaj do koszyka
  Tania wysyłka od 9,99 PLN!
• ALINESS Maślan Sodu 550mg 100 kaps.
  
  Dodaj do koszyka
  Tania wysyłka od 9,99 PLN!

Powolne jelita i SIBO

W normalnym jelicie cienkim skurcze mięśni popychają żywność przez jelito cienkie do jelita grubego. Gdy mięśnie nie mogą prawidłowo się skurczyć, przyczyną takiego stanu jest z reguły niewydolność mięśnia lub nerwu (impulsu kontrolującego ruch mięśni). Jeśli twoje jelita przesuwają częściowo strawione pożywienie zbyt wolno, nie mogą skutecznie wepchać bakterii do jelita grubego w celu ich eliminacji. Tak więc bakterie te nadal żyją i namnażają się w jelicie cienkim, działając ze szkodą dla naszego zdrowia i samopoczucia.

Kilka czynników może wpływać na delikatne mięśnie i nerwy układu trawiennego i powodować dysmotyczność jelit. Wiadomo, że niektóre zaburzenia nerwowe i mięśniowe są dziedziczne. W takich przypadkach często zdarza się, że członkowie rodziny cierpią z powodu innych problemów związanych z funkcjonowaniem mięśni jelita cienkiego albo np. pęcherza moczowego. [5] Czasami są to też objawy innych chorób.
Najczęstsze przyczyny zaburzeń czynności jelit obejmują:

• Leki. Aby wymienić tylko kilka: antybiotyki, pigułki antykoncepcyjne, inhibitory pompy protonowej, leki zobojętniające kwas żołądkowy i NLPZ.
• Zaburzenia endokrynologiczne, takie jak choroby tarczycy
• Zaburzenia metaboliczne, w tym cukrzyca
• Zaburzenia neurologiczne, takie jak neuropatia jelitowa i choroba Parkinsona

Niski poziom kwasu żołądkowego i SIBO 

Inną główną przyczyną dysmotyczności jelit i SIBO jest niski poziom kwasu żołądkowego. Odpowiedni poziom kwasów żołądkowych zapewnia, że ​​rozkładasz jedzenie przed wejściem do jelit, co pomaga przyspieszyć trawienie. Jeśli częściowo strawione pożywienie i drobnoustroje nie będą miały szansy na osiedlenie się i pozostanie zbyt długo, twoje jelita nie będą tak przyjaznym środowiskiem dla rozwoju bakterii.

Niski poziom kwasu żołądkowego przyczynia się również do przerostu Helicobacter pylori (H. pylori), [6] [7], który lekarze łączą się z różnego rodzaju problemami trawiennymi, w tym wrzodami trawiennymi, rakiem żołądka i SIBO.

Niski poziom kwasu żołądkowego może być trudny do zidentyfikowania, ponieważ wygląda i odczuwa się go – podobnie do nadprodukcji kwasu żołądkowego. Niektóre z najczęstszych objawów to:

• Zgaga (często źle interpretowana jako zbyt duża ilość kwasu żołądkowego),
• Niestrawność,
• Wzdęcia,
• Odbijanie,
• Gazy,
• Biegunka,
• Zaparcie,
• Alergie pokarmowe
• Mineralne niedobory,
• Choroby autoimmunologiczne,
• Niestrawione jedzenie w stolcu,
• Przerost Candida, grzybica,
• Problemy ze skórą, takie jak wysypki, egzema i pokrzywka
• Pasożyty

Często zdarza się, że lekarze diagnozują niedobór kwasu żołądkowego jako zbyt dużą ilość kwasu żołądkowego. Jeśli poinformujesz lekarza, że ​​masz zgagę i niektóre z powyższych objawów, prawdopodobnie dostaniesz receptę na inhibitory pompy protonowej, które zmniejszają poziom kwasu w żołądku. PPI zwiększają ryzyko rozwoju przerostu H. Pylori [8], który przyczynia się do problemów trawiennych i SIBO.

Wykonaj poniższe testy, aby dowiedzieć się, czy masz niski poziom kwasu żołądkowego. Następnie wypróbuj proste, domowe metody, aby zwiększyć ilość kwasu w żołądku. Ostrzeżenie: nie próbuj ich wszystkich naraz, bo możesz skończyć ze zbyt dużą ilością kwasu żołądkowego.

Ocet jabłkowy. Wypicie octu jabłkowego przed posiłkami zwiększa kwasowość w żołądku. Zawiera on również prebiotyki, które pomagają zrównoważyć mikrobiom jelitowy i trzymają H. pylori w ryzach.

Kapsułki z kwasem octowym (HCL). Zacznij od jednej kapsułki HCL (kupuj produkty z pepsyną, abyś mógł strawić zarówno białka, jak i tłuszcze) na początku każdego posiłku, obficie popij wodą. Jeśli nie poczujesz ciepłego, podrażnionego lub ogólnie nieprzyjemnego uczucia w jamie brzusznej lub przełyku, zwiększ dawkę do dwóch kapsułek przed posiłkami. Zwiększaj dawkę kapsułki co kilka dni, aż znajdziesz ilość, która zapewni ci łagodne uczucie ciepła w brzuchu, ale bez dyskomfortu. Ostrzeżenie: niektóre leki, takie jak NLPZ i kortykosteroidy nie powinny być przyjmowane w towarzystwie HCL. Przed eksperymentowaniem z tabletkami HCl należy skonsultować się z lekarzem lub farmaceutą.

Objawy SIBO

SIBO jest jednym z tych nieuchwytnych schorzeń, które lekarze często podciągają pod powszechną diagnozą, jak zespół jelita drażliwego, lub diagnozują to jako coś zupełnie innego.

Twoje objawy SIBO mogą radykalnie różnić się od objawów twojego przyjaciela lub matki. Przejawia się na wiele różnych sposobów i istnieje milion różnych kombinacji długiej listy symptomów, które mogą wskazywać na SIBO.

SIBO może wyglądać jak dowolna kombinacja symptomów takich jak:

• Niestrawność,
• Wzdęcia,
• Gazy,
• Skurcze i bóle brzucha,
• Biegunka,
• Zaparcie,
• Alergie i nietolerancja pokarmowa,
• Upośledzone wchłanianie substancji odżywczych,
• Niedobory mineralne, w szczególności B12,
• Choroby autoimmunologiczne,
• Niestrawione jedzenie w stolcu,
• Wysypki skórne, pokrzywka, egzema, trądzik różowaty,
• Rozpoznanie zespołu jelita drażliwego (IBS lub IBD).

Jeśli pójdziesz do lekarza z którymkolwiek z powyższych, warto otworzyć rozmowę na temat SIBO.

Czy są jakieś testy potwierdzające SIBO?

Diagnozowanie jest trudne. Endoskopia dochodzi tylko do górnego segmentu jelita, a kolonoskopia dociera jedynie do dolnego segmentu. Pozostawia to dużą część jelita cienkiego, do których nie można uzyskać dostępu za pomocą kamery lub do pobierania próbek.

Kolejny problem leży w dostępnych testach. Żaden test nie wskazuje 100% na obecność lub nieobecność SIBO i nie ma jeszcze akceptowanego standardu. Na tę chwilę najbardziej pomocnymi badania przedstawimy poniżej. 

Zasysanie płynu jelitowego

Zasysanie płynu jelitowego (aspiracja dwunastnicy, aspiracja jelita czczego itp.) Polega na pobraniu próbki płynu z odcinków jelita cienkiego i analizie jego profilu bakteryjnego.

Ponieważ test jest kosztowny i obejmuje sedację i endoskopię, nie jest to popularny sposób badania, zwłaszcza, gdy objawy są łagodne.

Testy oddechowe SIBO

Lekarze częściej wybierają testy oddechowe, aby sprawdzić nasz organizm pod kątem SIBO i H. Pylori. Bakterie te odżywiają się węglowodanami z pożywienia, tworząc gazy fermentacyjne, w szczególności metan i wodór. Test oddechowy SIBO mierzy poziom i obecność tych gazów.

Procedura wykonania wspomnianych testów wygląda następująco: Pacjenci przestrzegają ścisłej diety przez kilka-kilkanaście dni przed jego odbyciem. W dniu testu, oddają próbkę oddechu do pomiaru bazowego, po czym wypijają roztwór glukozy lub laktulozy. Następnie laboratorium pobierze dodatkowe próbki oddechu w ciągu dwóch lub trzech godzin, a na końcu sprawdzi jak różnią się wyniki w czasie.

Test - Lactulose Breath (LBT)

Kiedy konsumujemy laktulozę w naszym jedzeniu, nie trawimy jej jak należy. Bakterie mają enzymy, które ją rozbijają, a następnie wydzielają gaz. Test oddechowy, badając ten gaz, wskazuje ile mniej więcej bakterii kryje się w naszym wnętrzu. Minusem LBT jest to, że nie jest tak czułym testem jak test oddechu glukozy.

Test - Glucose Breath (GBT)

W przeciwieństwie do laktulozy, ludzie wchłaniają i wykorzystują glukozę bez większych problemów. Ludzie absorbują glukozę w pierwszych kilkunastu minutach od jej przyjęcia, a kiedy ją metabolizujemy, używamy jej jako energii i nie produkujemy ubocznych produktów gazowych wytwarzanych przez bakterie. Kiedy bakterie spożywają glukozę w głębszych warstwach jelitowych, wydzielają wodór i metan, a test „oddechu glukozy” wykryje to.

GBT dokładnie wskazuje na przerost bakterii w dwunastnicy (pierwsza część jelita cienkiego), ale nie w jelicie krętym (koniec).

Badania stolca 

Test kału pokazuje profil bakteryjny w jelicie grubym. Wysoki odsetek wszystkich bakterii (przyjaznych i nieprzyjaznych) w jelicie grubym może wskazywać na SIBO.

Najlepsze metody leczenie SIBO (i najgorsze)

Bądź ostrożny z antybiotykami.

Standardowym leczeniem SIBO jest podanie serii antybiotyków. Podczas gdy antybiotyki z pewnością wyeliminują H. Pylori w jelitach, zetrą również wszystkie przyjazne bakterie w przewodzie pokarmowym. To zdecydowanie zaburzy twoją równowagę jelitową i może doprowadzić do problemów natury trawiennej, mentalnej, fizycznej. Twoja flora jelitowa wpływa bowiem na działanie całego twojego organizmu.

Podczas gdy niektóre ekstremalne przypadki wymagają antybiotyków, warto porozmawiać z lekarzem, czy można wprowadzić zmiany diety i stylu życia, aby sprawdzić, czy sytuacja się poprawi. Zawsze lepiej na początku sprawdzić mniej inwazyjne metody leczenia, a po silne środki farmaceutyczne sięgnąć na samym końcu.

Czy dieta FODMAP leczy SIBO?

Lekarze często decydują się na zalecenie diety o niskiej zawartości fermentujących oligosacharydów, disacharydów, monosacharydów i polioli, czyli diety FODMAP. Ideą diety FODMAP jest to, że jeśli unikniesz niektórych substancji rozkładających się przy udziale bakterii, które powodują gazy, wzdęcia i inne objawy, nie będziesz mieć tylu symptomów IBS lub SIBO. [9]

Problem polega na tym, że bakterie konsumują nie tylko to, co zostanie wyeliminowane w zaleceniach dietetycznych. Mogą więc nadal działać w twoim wnętrzu, nawet gdy nie generują wszystkich produktów ubocznych, które sprawiają, że jesteś wzdęty i zagazowany. Dieta FODMAP zmniejszy objawy [10], co jest dobrym początkiem, ale nie wyleczy SIBO.

Lepszy sposób: zaatakuj SIBO w trzech fazach

1. Karm przyjazne bakterie – ograniczaj pożywkę dla złych bakterii

Po pierwsze, chcesz przestać karmić szkodliwe bakterie, aby przestały działać i się namnażać. Aby to osiągnąć - postępuj zgodnie z głównymi zasadami dietetycznymi SIBO:

• Ograniczenie cukru, alkoholu, węglowodanów o niskiej zawartości składników odżywczych i konwencjonalnych produktów mlecznych będzie bardzo pomocne. Skoncentruj się na diecie niskosłodzonej o niskiej zawartości węglowodanów, która zawiera warzywa, białka i tłuszcze omega
• Uporządkuj swoją dietę. Zacznij od wyeliminowania glutenu, ziaren i mikotoksyn.
• Unikaj substancji nie odżywczych, takich jak kwas fitynowy. Anty-składniki odżywcze wyczerpują twoje zasoby mineralne, a Ty chcesz, aby Twój system posiadał wszystko, co jest potrzebne do prawidłowej pracy i utrzymania kontroli nad florą bakteryjną. Wyeliminowanie ziaren jest dobrym punktem startowym.
• Dobre prebiotyki. Prebiotyki to przyjazna dla bakterii żywność. Możesz znaleźć dobre rzeczy w zielonych warzywach, kawie i czekoladzie. Można również eksperymentować z prebiotycznymi odpornymi skrobiami, takimi jak mąka bananowa i surowa skrobia ziemniaczana. (Zacznij powoli i stopniowo zwiększaj dawkę.)
• Dodaj kolagen. Jakakolwiek nierównowaga mikrobiologiczna może prowadzić do nieszczelności jelita. Hydrolizowane białko kolagenowe ma dokładnie to, czego potrzebuje wyściółka jelit do gojenia i uszczelnienia.

2. Usuń szkodliwe bakterie

Lekarze przepisują antybiotyki, aby usunąć bakterie związane z rozwojem SIBO. Badania pokazują, że ziołowe środki przeciwdrobnoustrojowe leczą SIBO tak samo dobrze, jak rifaksymina, najczęstszy antybiotyk podawany podczas terapii SIBO. [11] Chociaż naturalne ziołowe środki przeciwdrobnoustrojowe są znacznie łagodniejsze niż antybiotyki na receptę, nadal zabijasz część dobrych bakterii podczas walki z tymi złymi.

3. Odbuduj swój jelitowy mikrobiom

Za każdym razem, gdy zmieniasz dietę, styl życia, a nawet wzorce snu, twój mikrobiom adaptuje się do tych zmian. Na tym etapie kluczem jest zachęcenie bakterii do osiągnięcia równowagi, która sprawi, że poczujesz się lepiej i zdrowiej. Powinno ci zależeć na posiadaniu wystarczającej ilości każdego „dobrego” szczepu i utrzymaniu „szkodliwych” szczepów pod kontrolą. Możesz to osiągnąć dzięki probiotykom (w szczególności Lactobacillus, Bifidobacterium i s. Boulardii) prebiotykom (oporna skrobia) i diecie bogatej w składniki odżywcze.

SIBO jest jednym z tych podstępnych schorzeń, które często wymyka się lekarzom podczas diagnozowania stanu pacjenta. Obecne metody diagnostyczne nie są idealne i często wymagają konsultacji z przynajmniej kilkoma specjalistami

__________________________________________________________________________________________________________________________________________

[bg_collapse view="link" color="#92d500" icon="arrow" expand_text="Bibliografia " collapse_text="Bibliografia (zwiń)" ]

1. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3949258/
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3099351/
3. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3099351/
4. http://ddc.musc.edu/public/diseases/small-intestine/dysmotility.html
5. http://ddc.musc.edu/public/diseases/small-intestine/dysmotility.html
6. http://ddc.musc.edu/public/diseases/small-intestine/dysmotility.html
8. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/8881809/
9. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3966170/
10. http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/ijcp.12128/full
11. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4030608/ [/bg_collapse]