Drożdże probiotyczne Saccharomyces boulardii są pomocne w leczeniu Helicobacter pylori 

Helicobacter pylori – niepozorna spiralna bakteria, przystosowana do życia w żołądku, będąca jednym z podstawowym czynników odpowiedzialnych za uszkodzenie błony śluzowej tego narządu, uczestnicząca w patogenezie zapalenia błony śluzowej, wrzodów trawiennych żołądka i dwunastnicy oraz raka żołądka. H. pylori jest poważnym czynnikiem wrzodotwórczym – badacze wykryli obecność H.pylori niemal w każdym przypadku wrzodów trawiennych, a tzw. eradykacja pozwalała na całkowite ustąpienie choroby u prawie 90% osób.  Na chorobę wrzodową zapada ok. 20% nosicieli tej bakterii.

Rola H. pylori w rozwoju wymienionych wcześniej schorzeń skłania do włączenia odpowiedniej terapii eradykacyjnej – prowadzącej do całkowitego wyeliminowania wszystkich form bakterii. Leczenie to opiera się na podawaniu antybiotyków lub chemioterapeutyków w połączeniu z lekami przeciwwrzodowymi (głównie inhibitorami pompy protonowej). Skuteczność terapii jest wysoka, jednak niesie ze sobą liczne skutki uboczne. Prowadzi przede wszystkim do zubożenia fizjologicznej flory bakteryjnej przewodu pokarmowego i dolegliwości trawiennych.

Probiotyki to żywe mikroorganizmy o potwierdzonym pozytywnym wpływie na organizm człowieka. Obecnie prowadzi się wiele badań nad wpływem suplementacji szczepów probiotycznych na skuteczność eradykacji H. pylori i łagodznie niepożądanych objawów ubocznych leczenia farmakologicznego. Jednym z probiotyków zdolnych do poprawy terapii eradykacyjnej są niewątpliwie drożdże Saccharomyces boulardii. Ten bogato udokumentowany szczep probiotyczny wykazuje szereg pozytywnych właściwości na organizm. Przedstawione poniżej wnioski z kilku publikacji przemawiają za zasadnością stosowania tego szczepu również u nosicieli H. pylori.

Eradykacja H. pylori u dzieci jest bardzo ważna nie tylko ze względu na ustąpienie dolegliwości trawiennych, lecz również prewencję późniejszych powikłań w postaci m.in. nowotworów. W celu oceny wpływu suplementacji S. boulardii przeprowadzono randomizowane, podwójnie ślepe, kontrolowane placebo badanie kliniczne. W badaniu wzięły udział dzieci będące bezobjawowymi nosicielami H. pylori.  Po miesięcznej suplementacji w grupie badawczej odnotowano spadek poziomu antygenów H. pylori w kale (HpSA), natomiast w grupie placebo nie nastąpiły zmiany. Wynik ten wskazuje na pozytywny wpływ S. boulardii na zmniejszenie kolonizacji H. pylori, jednakże nie jest dowodem na zdolność szczepu do całkowitej eradykacji tego gatunku bakterii. 

Kolejny eksperyment został przeprowadzony na osobach poddanych potrójnej terapii eradykacyjnej za pomocą antybiotyków – klarytromycyny i amoksycyliny oraz leku przeciwwrzodowego – lansoprazolu. Celem badania było zweryfikowanie potencjalnej roli S. boulardii w zapobieganiu skutków ubocznych leczenia i wpływu na skuteczność eradykacji H. pylori. Losowo wybrana grupa placebo, w odróżnieniu od grupy otrzymującej kultury drożdży S. boulardii, w znacznie większym stopniu doświadczała skutków ubocznych w postaci biegunek, dyskomfortu w nadbrzuszu, rozlanego bólu brzucha, gazów, nudności i pokrzywki. Ponadto stopień eradykacji H. pylori był wyższy w grupie badawczej niż w placebo.

Konkluzje z innego, podobnego do poprzedniego badania, z tą główną różnicą, że zostało przeprowadzone na dzieciach, są analogiczne – suplementacja S. boulardii w połączeniu w potrójną terapią eradykacyjną H. pylori znacznie zmniejsza skutki uboczne terapii i w niewielkim stopniu może poprawić skuteczność leczenia. 

Z powyższych badań wynika, że suplementacja drożdżami probiotycznymi S. boulardii znacząco wpływa na poprawę tolerancji leczenia i może zwiększać skuteczność terapii. Jak wiadomo, mikroorganizmy probiotyczne wykazują działanie immunomodulacyjne oraz rywalizują z bakteriami patogennymi o miejsce bytowania i składniki odżywcze. Najprawdopodobniej są to właśnie niektóre z mechanizmów odpowiedzialnych za pozytywny wpływ S. boulardii na przebieg terapii przeciwko H. pylori.

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4733292/

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/17669103

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24661511

Marta Ogorzałek