Damiana – substancje aktywne, historia stosowania i warunki uprawy 

Damiana (Turnera diffusa lub Turnera aphrodisiaca) to roślina drzewiasta z kilkoma pędami, która rośnie w gorących i wilgotnych częściach Meksyku, Ameryki Środkowej i Południowej. Można ją również znaleźć pod takimi nazwami jak "herba de la pastora", "Mexican damiana" i "miotła starej kobiety”.

Roślina rośnie nawet do 2 m wysokości. Liście mają 10-25 cm długości i mają charakterystyczne ząbki na krawędzi. Górna strona liści jest gładka i jasnozielona, dolna natomiast posiada delikatne włoski. Liście mają przyjemny zapach, bardzo zbliżony do rumianku. Damiana kwitnie przez całe lato, jej kwiaty są żółte i wyrastają z końcówek liści. Roślina ma małe owoce, które przypominają kapsułkę podzieloną na trzy części. Są słodkie i pachną jak figa.

Po raz pierwszy wprowadzone w USA w 1874 roku, zioło Damiana ma długą i interesującą historię stosowania w medycynie ludowej. Rodzima ludność chwali roślinę za jej właściwości antydepresyjne, moczopędne, tonizujące, hipoglikemiczne i przeciwbakteryjne. Starożytni Majowie i Aztekowie używali Liści Damiana jako toniku do poprawy ogólnego stanu zdrowia.

Był on również używany przez plemiona jako afrodyzjak, ponieważ ludzie sądzili, że roślina ma zdolność poprawy funkcji seksualnych. Odprawiana była ceremonia, podczas której liście Damiany były spalane. Starożytni ludzie uważali, że ten rytuał wzbudza pożądanie seksualne i pomaga kochankom w osiągnięciu znacznie większej rozkoszy.

Starożytni ludzie uważali, że Damiana skutecznie łagodzi stres, redukuje stany lękowe i pomaga w leczeniu depresji. Wędzili liście rośliny, żeby się zrelaksować. Palenie Liści Damiana jest praktykowane nawet w dzisiejszych czasach. Niektórzy badacze twierdzą, że wpływ palenia liści ziół na ludzki mózg jest podobny do wpływu marihuany. Mają one działanie głęboko relaksujące.

Warto zauważyć, że pobudzanie pożądania seksualnego nie jest jedyną własnością Damiany. Natywne plemiona używają go również do leczenia zaparć i problemów trawiennych, wrzodów żołądka, nieregularnych miesiączek i problemów z trzymaniem moczu (nocne moczenie).

Struktura chemiczna Damiany jest dość skomplikowana. Zioło jest bogate w wiele składników aktywnych, które odpowiadają za główne zastosowania medyczne i terapeutyczne. Jednym z głównych składników jest lotny olej, który znajduje się w liściach Damiany. Olej ten składa się z co najmniej 20 pierwiastków, w tym 1,8-cineolu, p-cymenu, alfa i beta-pinenu, tymolu, alfa-copaenu i kalamenu. Liście są również źródłem flawonoidów, garbników, damianiny, beta-sitosterolu, arbutyny.

Ludzie nauczyli się przetwarzać Damianę dawno temu, a teraz zioło to jest dostępne w różnych postaciach: kapsułki, tabletki, mieszanki herbaty, nalewki i ekstrakty. Jest często łączony z innymi ziołami, aby osiągnąć wyższą wydajność i lepsze efekty. Niewątpliwie Damiana jest cenną rośliną leczniczą, ale niezbędne są pogłębione badania, aby poznać wszystkie jej właściwości oraz określić ewentualne działania niepożądane.